Face Your Fears

"Kendini herkesten daha akıllı gören, hayatın sana verdiği şansı üstünlük zanneden, senden daha azıyla yetinmek zorunda olanların gözüne gözüne fazlalıklarını sokan sen!

Zavallı sen... Kendini koyduğun o en yüksekteki yerle, tepesine çıkıp ezdiğin en alttaki asla kopmayacak bir bağ olduğunu bilmeyecek kadar cahil , hep kendine istiyecek kadar da arsızsın. Bu kadar öğrenmişliğinin , bilmişliğinin yanında hiçbir şey yapmayarak , kendi türüne zırnık kadar katkıda bulunmayarak nasıl da ihanet seversin! BİR'in parçası olduğunu unutmuş, kaybolmuşsun ! Varlığın lanetlenecek!"

Çaresizlik bedenine ağır geliyordu.

Yaralanmış bir ruhun yarısı ancak paylaşılınca hafiflerdi.

İnsan kendi varoluşundan daha büyük bir şeyin parçası olduğunda Tanrı’ya yaklaşırdı.

‘’...Olasılıklarla doluydu dünya, ama yeni dinlerin zamanı çoktan geçmişti, çünkü insanlığın daha fazlasına ihtiyacı vardı, artık herkesin dini nihayet vicdanındaydı. Bilinmeyen her denklemin karşısına Tanrı’nın adını koyan cahillerin sonu gelmek üzereydi...’’

Hayatını kurtarabileceğini bile bile bir canın bedenden gidişini izlemek insanlığa ait içinde kalan o son parçayı da ezip geçmişti, bir canı kurtarabilecekken üşenip de emek vermeyen herkes o kurtaramadıkları canın başına gelenlerle bir gün mutlaka yüzleşecekti.

Hayatının anlamını kaybetmek üzere olan biri için acı sadece hala yaşıyor olmanın habercisiydi!

Başka bir yaşam mümkün, ama sadece emek verenler için..

Dahil olmadan değiştiremezsin.

Ancak her şeyden kopabiliyorsan gerçekten özgürsün.

"You, who think yourself smarter than everyone else, who consider the chances life gives you as a superiority, and who flaunt your excesses in the eyes of those who have to settle for less than you! You are pitiful... You are ignorant enough to not realize that there is an unbreakable bond between you and the lowest person whom you have trampled on from your highest pedestal, and shameless enough to always want more for yourself. Despite all your knowledge and pretentiousness, you betray your own kind by doing nothing and not contributing even a tiny bit. You have forgotten that you are a part of ONE, and you are lost! Your existence is cursed!"

Helplessness weighed heavily on his body.

A wounded soul could only be lightened by sharing half of its burden.

When a person was a part of something greater than their own existence, they approached God.

"...The world was full of possibilities, but the time for new religions had long passed, because humanity needed more, and now everyone's religion was finally in their conscience. The end was coming for the ignorant who put God's name in front of every unknown equation..."

He had crushed that last remaining piece of humanity that was still inside him by watching a life leave the body even though he knew he could have saved it. Everyone who had failed to save that life because of their laziness would one day face the consequences of their inaction.

For someone who was about to lose the meaning of their life, pain was only a sign of still being alive!

Another life was possible, but only for those who put in the effort.

You cannot change anything without being a part of it.

But if you can detach yourself from everything, then you are truly free.